Εγκεφαλική Βλάβη

Παρέμβαση με Νευροανάδραση

Μετά από την οξεία αποκατάσταση TBI έχει υπάρξει ένας περιορισμένος αριθμός στρατηγικών που έχουν χρησιμοποιηθεί στην θεραπεία των γνωστικών διαταραχών. Αυτές οι μέθοδοι έχουν περιλάβει τις γνωστικές διαδικασίες αποκατάστασης που χρησιμοποιούν τον ερεθισμό και την πρακτική (π.χ., της επαγρύπνησης με τη χρήση επίβλεψης μέσω υπολογιστών), τη στρατηγική γνωστική αποκατάσταση (π.χ., χρησιμοποιώντας την απεικόνιση, που δημιουργεί τις ενώσεις), αντισταθμιστικές γνωστικές στρατηγικές αποκατάστασης και φάρμακα (π.χ., γνωστικά φάρμακα ενίσχυσης που απευθύνονται στη διέγερση, την προσοχή ή/και τη μνήμη).

Όλες αυτές οι μεθοδολογίες παρέχουν στην καλύτερη περίπτωση μέτριες βελτιώσεις, αλλά είναι ακόμα κοινό για τους ασθενείς με TBI να τους πουν ότι μετά από ενάμιση χρόνο που τις έχουν λάβει , έχουν ήδη δεχτεί όλη την βελτίωση που μπορούν να αναμείνουν, και πως, επομένως, πρέπει απλά να ρυθμίσουν στην τρέχουσα παρούσα κατάσταση.

Υπάρχει, εντούτοις, μια άλλη στρατηγική αποκατάστασης που είναι συνήθως υποχρησιμοποιούμενη, αλλά που διαθέτει αποκλειστική δυνατότητα να παρασχεθεί η περαιτέρω βοήθεια στη γνωστική αποκατάσταση. Αυτή η μέθοδος είναι η Νευροανάδραση.


Προβλήματα που μπορεί να βελτιώσει η Νευρανάδραση

Υπάρχουν διάφορες προβληματικές περιοχές σε ασθενείς TBI, για τη βελτίωση των οποίων έχει χρησιμοποιηθεί η Νευροανάδραση. Αυτές οι διατραχές περιλαμβάνουν τα προβλήματα προσοχής, εγρήγορσης, παρορμητικότητας, συναισθηματικού ελέγχου, επιληπτικών κρίσεων, μνήμης, άγχους, αϋπνίας, κατάθλιψης και φυσικής ισορροπίας.

Μερικές πρόσφατες μελέτες με κανονικά άτομα έχουν επίσης επιπτώσεις για την παρέμβαση σε TBI. Οι Βερνόν και λοιποί (2003) τεκμηρίωσαν σε μια μελέτη ομάδας ελέγχου ότι μόνο 8 συνεδρίες Νευροανάδρασης θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ανάκληση μνήμης, και μια πρόσφατη ελεγχόμενη μελέτη ψευδοφαρμάκου (Hoedlmoser και λοιποί., 2008) κατέδειξε ότι μόνο 10 συνεδρίες βελτίωσαν τη λανθάνουσα κατάσταση εκκίνησης του ύπνου και την επακόλουθη διαδικασία δηλωτικής εκμάθησης

Μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευθεί αναρίθμητες μελέτες για την χρήση Νευροανάδρασης σε ασθενείς με εγκεφαλική βλάβη. Οι Schoenberger και λοιποί (2001) συνέκριναν την παρέμβαση με Νευροανάδραση (25 συνεδρίες) με το σύστημα χαμηλής ενέργειας LENS, 9 ήπιων και 3 μέτριων ασθενών TBI με μια ομάδα ελέγχου. Βρήκαν σημαντική βελτίωση στα μέτρα της προσοχής και της ανάκλησης. Οι Thornton και Carmody (2005) έδειξαν βελτίωση 186% στα αποτελέσματα μνήμης στους ασθενείς TBI που αντιμετωπίστηκαν με Νευροανάδραση έναντι μιας ομάδας ελέγχου χωρίς ιστορικό TBI. Όταν οι Thornton και Carmody (2008) σύγκριναν τις νευρογνωστικές στρατηγικές αποκατάστασης, τη φαρμακευτική αγωγήν, και τη Νευροανάδραση σε μια ανάλυση μεγέθους επίδρασης, η Νευροανάδραση εμφανίστηκε πιό αποτελεσματική από τις άλλες στρατηγικές παρέμβασης. Επιπλέον ο Ayers (1999) έχει επαναφέρει πολλούς ασθενείς από το κώμα χρησιμοποιώντας Νευροανάδραση.


Συμπεράσματα

Η έρευνα στο χώρο της Νευροανάδρασης έχει τεκμηριώσει την αξία της στην θεραπεία ποικίλων συμπτωμάτων σχετικών με έναν πληθυσμό τραυματισμών εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων των επιληπτικών κρίσεων, της μνήμης, της συγκέντρωσης και της προσοχής, της ασταθούς διάθεσης, της παρορμητικότητας, της ανησυχίας, της κατάθλιψης, των διαταραχών ύπνου, και ακόμη και της ανοσμίας και της φυσικής ισορροπίας. Η προκαταρκτική έρευνα για την παρέμβαση με Νευροανάδραση στο TBI είναι πολύ ενθαρρυντική, αλλά βεβαίως απαιτείται εκτενέστερη έρευνα.

Η συσσωρευόμενη βιβλιογραφία για τη Νευροανάδραση, οδήγησε το Frank Χ. Duffy, M.D., ένα καθηγητή και παιδιατρικό νευρολόγο στην Ιατρική Σχολή του Harvard, να δηλώσει σε ένα κύριο άρθρο στο τεύχος Ιανουαρίου 2000 του περιοδικού Clinical Electroencephalography ότι η μέχρι τώρα έρευνα δείχνει ότι η Νευρονάδραση «πρέπει να διαδραματίσει έναν σημαντικό θεραπευτικό ρόλο σε πολλές δύσκολες περιοχές. Κατά τη γνώμη μου, εάν οποιοδήποτε φάρμακο είχε καταδείξει ένα τέτοιο ευρύ φάσμα αποτελεσματικότητας θα γινόταν αποδεκτό παγκοσμίως και θα χρησιμοποιούταν ευρέως: (σ. V). «Είναι ένας τομέας που λαμβάνεται σοβαρά από όλους» (σελ. VII).

Είναι επομένως ανεπιτυχές όταν οι παθολόγοι λένε στους ασθενείς με TBI ότι μετά από 18 μήνες έχουν λάβει όλη την βελτίωση που μπορούν να αναμείνουν και θα πρέπει να μάθουν να προσαρμόζονται στα υπόλοιπα ελλείμματά τους.

Η Νευροανάδραση μπορεί να προσφέρει σημαντικές βελτιώσεις, ακόμα και πολλά χρόνια μετα τον τραυματισμό.